Nog dampend van drie Eurosonic-optredens stond de vijfkoppige dreampopband Sväva uit Leeuwarden afgelopen zaterdag om half twaalf klaar in onze aller-eigenste kelderbar. Hoewel bij binnenkomst de basgitaar nog in het Concerthuis bleek te liggen, er aanvankelijk een bandlid kwijt was en er een hardnekkige ruis in de zanginstallatie zat, was een enigszins vermoeide aankondiging van zangeres Bente Hout absoluut geen voorproefje op het optreden! 

Al bij de soundcheck klonken de instrumenten als een perfect passende puzzel, waarmee ik in één klap begreep wat collega Thomas bedoelde met “Laat je vanavond drijven in het warme bad dat Sväva heet…” toen hij de aankondiging voor deze band schreef. Ook het publiek in de overvolle kelderbar leek met de muziek mee te drijven. De muziek zit erg kunstig in elkaar en blijft wat mij betreft boeien, ook na een paar nummers, wat niet altijd het geval is bij dreampop. Gitariste Michelle Hindriks en gitarist Olivier Copini doen precies wat ze moeten doen en laten elkaar de ruimte, genoeg ruimte voor een typisch ‘smerend’ instrument als de synthesizer van Thies Rademaker. Dat is wat mij betreft erg knap. Stop daar de steady drums van Jelmer Terwal en de krachtige stem en basgitaar van Bente achter en je hebt een prachtige sound en kunstige liedjes.

Het optreden was kort maar goed en voor zover ik heb kunnen peilen was ik niet de enige die er zeker van genoten heeft. De band zelf liet weten dat dit hun leukste Eurosonic-optreden was en wat mij betreft was dat te merken!

| RUTGER