Het singer-songwriter genre horen we overal, vanuit alle landen. Soms is het moeilijk het verschil te horen tussen de lieve vrouwenstemmen en mannen met een hees ochtendgeluid in de stem. Ik heb me toegespitst op de gigantische lijst singer-songwriters die dit jaar Eurosonic aan doen. Om het kaf van het koren te scheiden, mijn smaak bloot te geven, of gewoon zij die er uit springen even in het licht te zetten, is hier mijn lijstje favorieten.

Artur Adam is een singer-songwriter van Nederlandse makelij. Hij is bescheiden genoeg om zichzelf de meest veelzijdige singer-songwriter van Nederland te noemen. Nu moet ik erbij zeggen dat ik geen groot fan ben van mensen die zichzelf zo gaarne een veer in de bips stoppen, desalniettemin heeft de man een stem als een engeltje en prettige liedjes om naar te luisteren. Het is zeker een kijkje waard. Dit kan donderdag 12 januari in de Shadrak (Floor) om 20:45-21:30.

Mirel Wagner, Foto: elisanobe.net

Anna Aaron is een Zwitserse dame die reeds heel wat gezien heeft van de wereld. De liedjes zijn lief, dansbaar, luisteren makkelijk, maar tevens met een macabere ondertoon, wat hem vooral in de teksten zit. Monsters, moordenaars, tranen, het wordt bezongen bejubelt en betreurd. Mooie muziek is het, met veel variatie in de instrumenten, goed pianospel en een opvallende, veelzijdige, stem. Sommige liedjes doen me heel vaag denken aan Fleetwood Mac. Anna Aaron is te zien donderdag 12 januari in Grand Theatre, om 20:45-21:30

De Ierse heerlijkheid genaamd James Vincent McMorrow is een parel, aldus 3voor12. Ik ben het met ze eens. Er wordt gezegd dat hij de liederen droomt, ziet in kleuren. Het album zou moeten klinken als de zee, de getijden. Zijn stem is er een van het soort dat iedere morgen wel iets in mijn oor mag fluisteren. Luisterend naar de muziek voel je de wind in je haren wapperen, het zand tussen je tenen. De muziek neemt je met je gedachten meer op reis, voor mij mag het een one way ticket zijn. Komt dat zien op donderdag 12 januari, om 00:20-01:00 in de Stadsschouwburg.

Marcus Foster wordt door de BBC geroemd om zijn 40-sigaretten per dag kraak in zijn stem, vergelijkingen met Tom Waits durft men zelfs te maken. In dat geval moet ik u teleurstellen, aan Tom Waits kan zijn stem niet tippen, wat betreft nicotine-toonladders. Neemt niet weg dat hij een niet gering aantal zeer plezierige nummers heeft geschreven en ook nog eens gezongen met succes. Mijn favoriet is zijn nummer Shadows of the city. Mooi geschreeuw tussendoor, een mooi staaltje werk van een stoere singer-songwriter, eindelijk! Aanschouw de beste man op de nog onbekende locatie.

Mirel Wagner is te gek, hoe vaak komt een mens het tegen dat een 23-jarig meisje zicht qua stem kan meten met Leonard Cohen, Nick Cave of Mark Lanegan? Een soort rauwe melancholie, rustig, krachtig, pakkend, mooi. De zaal is zonder meer stil tijdens dit optreden. Mirel Wagner is geboren in Ethiopië, maar opgegroeid in Espoo in Finland. Dankzij haar vermogen om uit te blinken er op te vallen bij open podia, kunnen we nu op Eurosonic met z’n allen vaan haar genieten. Haar debuutalbum is verslavend mooi. Zien deze! 13 januari, Schouwburg/kruithuis om 23:35-00:15

Tot zoverre mijn aanbevelingen, geniet ervan, doe er je voordeel mee en laat me gerust weten wat je ervan vond!

Header Foto: James Vincent McNorrow (Guardian)