Vers van hun EP presentatie stonden de mannen van Icky Pack bij ons voor de kelderdeur. Het Laaxumer (ja, dat is een dorp in Friesland) duo zat nog vol verhalen van de Presentatie in Neushoorn de dag ervoor. Iets met goede feestjes en vrouwelijk schoon. Nu de beurt aan de kelderbar dus. 
De kelder was weer goed gevuld, dit ook deels te danken aan het teleurgestelde publiek die naar The Holydrug Couple waren geweest. (godsamme, wat was dat een hoop ellende.) Gelukkig begon Icky Pack erg sterk. De eerste drie nummers beukten er goed in, en het geluid is verfrissender dan gedacht. Ook de baritonsaxofoon die de jongens mee hebben genomen past er erg goed bij. Collega Remy bleef maar zeggen dat het erg op Morphine leek. En dat is zeker geen scheldwoord. Maar toen sloop het er wel in. De eentonigheid. Zodra de verrassing van het geluid was weggedaald, merkte je dat de nummers niet enorm sterk in elkaar zaten. Het Morphine gehalte veranderde naar redelijk saaie rocknummers en dat vonden Remy en ik jammer. De klik met het publiek miste ook een beetje. Iedereen was wat onrustig en daar leed de avond ook een beetje onder. Maar nee, begrijp mij niet verkeerd. Icky Pack is een erg goede band, met rete strakke nummers en past ook op erg veel plekken. Maar misschien was de Vera Kelderbar misschien niet de juiste deze zaterdag.